Tussen de oude afgedankte bloempotten lag zij onopgemerkt weggestopt om op de avfall berg terecht te komen. De kleur en het model vielen mij op. Op hetzelfde moment zag ik Grietje ook al verbaasd kijken. Onze ziel had dezelfde gedachten. Een blik op de onderkant wees uit dat wij iets unieks in handen hadden maar dat het waarschijnlijk geen Zweeds aardewerk kon zijn.
Stilletjes zochten wij uit waar deze barnvondst vandaan kwam. Uiteindelijk kwamen wij op een originele Bitossie vaas uit de 50-er jaren van Aldo Londi(1911-2003), een bekende Italiaanse keramist waarbij zijn creaties veel invloed hebben gehad op de Italiaanse designs van de 20e eeuw. De verkopers waren blij dat we deze 'bloempot' wilde meenemen. We hielden ons stil en kregen er een vaasje bij vanwege de julveckan.
In de auto slaakte Grietje een gil. Op de onderkant van dit vaasje stond een signatuur van Vicke Lindstrand(1904-1983). Hij was een prominent designer of art glas. Eerst bij Orrefors en later bij Upsala Ekeby en uiteindelijk Kosta. Een bijzondere vas uit de 60-er jaren.
Ik haalde als verrassing een doos met oude kerstboom lampjes uit de 50-er jaren onder mijn jas en had hier 25 kronen(ā¬2,50) voor betaald. Onze dag kon niet meer stuk.
Het Nazionale Museo Milaan heeft ons een brief gestuurd. Ze zijn al jaren op zoek naar dit unieke kostbare stuk uit hun verzameling en begrijpen niet hoe dit in het koude Zweden terecht is gekomen. Of we haar in de kluis willen bewaren.
De vaas staat in de serre en ik heb er takken met baardmos ingezet. Een vreemde eend in de bijt maar ze mag voorlopig blijven tussen ons Zweedse spulš
Zoveel moois is er nog in onze wereld. Dankbaar dat we dit mogen vinden en behouden.
Ons kleine hal museum heeft prachtige stukken.
Prachtig deze spullen te vinden. Snap dat jullie er blij mee zijn. Geniet er van.
Ik terug in Nederland. Vandaag afkicken en nog een rustig dagje.