In Zweden vinden we een grote verrassing

'Waauw en dat zonder water te geven'

Grietje en ik gingen helemaal uit ons dak toen we de tuin inliepen en een weelderige begroeing zagen. Wat een bijzondere planten kwamen we tegen. De tuin was zo groen geworden dat we haar bijna niet meer herkenden. Allemaal kleine paarsblauwe bloemetjes in het gras. Diverse bloemen die op orchideën leken en bijtjes die wij hoorden zoemen. Het plan om het gras te gaan maaien werd snel in de koelkast geschoven, die eerst nog aangezet moest worden. Bij ons moestuintje deden we de grote ontdekking. Alles wat we neergezet hadden was uitgekomen of uitbundig groot geworden. We wisten niet wat we zagen dat ondanks de droogte het prachtig gedaan had. Zelfs mijn Geraniums waren in leven gebleven.

Een paar kilometer buiten Sunne waren we langs het huis van Paulien gekomen en zagen daar een moestuin wat wel op een tuincentrum leek. Zo uitbundig en veel. Morgen gaan we haar tuin bekijken. Paulien woont nu met haar gezin een jaar in Zweden en wil zeker niet meer terug. Ze hebben hun draai helemaal hier gevonden. Een prachtige familie.

Dinsdagmorgen zijn we om 10.00 uur vertrokken en woensdagochtend vroeg liepen we in Sunne boodschappen te doen. De reis liep voorspoedig. Omdat we Denemarken op de veerboot moesten wachten aten we een hapje in Fredrikshavn en namen weer foto's aan de waterkant. Op dezelfde mooie plek waar wij de vorige keer hadden gestaan bij de terugweg. De lucht kleurde geweldig. Het was alleen een stuk kouder. Onder een dikke deken bleven wij in de auto wachten tot het tijd was om naar de haven te gaan. Don onze kat begreep er niets van en liet het allemaal maar gebeuren.

Op de boot was het redelijk druk. Eigenlijk bijzonder om zo weinig mensen op reis te zien in deze vakantietijd. Een gekke gewaarwoording om midden in de nacht met z'n allen op de boot te zitten. We zochten snel een bank om op te liggen.

Helaas hadden we niet goed gekeken en lagen in het speelparadijs van de boot. Een gezin met kleine kinderen vond het heerlijk om zich uit te leven. Onze rust werd behoorlijk gestoord door een hoop herrie van de apparaten. Ik moest wel lachen. Hebben wij weer. Denken een rustige overtocht te maken komen we in een gokpaleis terecht. Na een uur was het rustig en konden we de ogen sluiten. Mensen die op de grond lagen of in vreemde houdingen op stoelen en banken.

Na 3.5 uur varen bereikten we Göteborg. Buiten op het dek was het koud maar een indrukwekkend gezicht om binnen te varen in een grote stad. We waren terug in Zweden.

Om 3.30 uur op weg en werd het langzaam steeds lichter. Zweden begon langzaam te ontwaken aleen vrijwel niemand kwamen we tegen. Een enkele auto op de hoofdroute naar het noorden. Een prachtig landschap met heuvels vol bossen en meren. Het was gewoon weer wennen en afkicken van de drukte in Duitsland en Nederland. We wisten weer waarvoor we hier waren. Op een mooi plekje langs de weg stapten we uit en was het stil. We hoorden helemaal niets.

Grietje had bijna twee uur diep geslapen op de boot en voelde zich totaal niet moe. De reis van 300 km vond zij meevallen en bleef wakker. Ik zakte af en toe weg en had moeite mijn ogen open te houden. Om 7.30 stonden we in de supermarkt van Sunne en konden onze proviant inslaan voor de komende dagen.

Een heerlijk ontbijt voor ons huisje in de tuin en genoten van de tuin, ons huisje en de rust.

Na het eten was de energie op bij Grietje en vond op de bank een heerlijk plekje om te liggen. Don was er ook klaar mee en deed hetzelfde.

Ik kreeg net weer een beetje energie en staarde aan de tafel naar buiten door de kleine raampjes. Ik voelde mij thuis. Wat een rust geeft deze mooie omgeving. Een uitzicht waar je niet veel voor hoeft te doen om je gelukkig te voelen.

Buiten ging de zon onder en werd de tuin en huis op een bijzondere manier verlicht. Ik ging zitten in 'onze' voortuin en zag de zon achter de heuvels zakken. Het was tegen 23.00 uur maar nog steeds niet donker. Het werd die nacht ook niet echt donker. Een vreemde ervaring blijft het.

We voelen ons weer thuis in een wonderschoon gebied. De lucht is zuiverend en de stilte enorm. De drukte en stress van Nederland zakt langzaam van ons af.

Binnen voelde het koud en had ik de houtkachel aangemaakt zodat Grietje het niet koud kon krijgen op de bank. Een behagelijke warmte en staren naar de vlammen

Vandaag eerst wat uitslapen en ontbijten buiten. De zon schijnt nu nog en geeft al warmte. De vogels laten zich flink horen en andere vreemde geluiden.

Wacht ... ik ga stoppen. Buiten een vreemd geluid.

Mischien is de beer wakker geworden en verbaasd dat er weer mensen zijn. We zullen de rust niet verstoren.

Maak er een mooie dag van!

Delen mag altijd!